گل احساس

خاطـــــرت هست که یک عمــــــر مرا می دیدی

 

گـــل احســــــــاس بـــرای دل مـــن می چیدی

 

در گلـــویــم گره می خـــــورد وجـــــودم با بغض

 

هـــرگاه مـــــرا از تب عشــــقت جـــدا می دیدی

اصالت

دروغ گفتم

نه بهار تو را می خواهد

 نه زمستان ،

و نه پاییز تو را می خواند

:

خودت باش ، گرم و سوزان و آتشی

همانند ِ تابستان.

 

پ ن : هرچه باشی ، خار هم باشی ملالی نیست .

به سلامتی سکوت

نبض ام تند تند می زند

مثل گام های تو

وقت رفتن

پل های خراب شده را

جا می گذارد

چشم ام گاه گاه می بارد

اشک  ِ آسمان

در صورت ام غرق می شود

سرزمین قصه ها

باران

قطره قطره

در خیالم می چکاند

خاطرت را

میبرد اندیشه ام را

تا دیاری آشنا

میبرد تا در میان ِ لاله ها

برگها و واژه های بی پناه

قسمت کند

یکبار دیگر بوسه های آخرت را

اهن پاره های مقدس

اینجا اخرین نقطه ی انسانیت

اخرین کهکشان  ِ راه  ِ  ابدیت

اینجا در حومه ِ  متروکه ی ِ زمین

در عصر اهن پاره های ِ مقدس

و تکنولوژی ِ پوسیده

و سیاه سَت ،

با شالوده ای منتهی به اب راهی خشکیده

و دلتایی چارگوش.