ستاره سربی

آسمان ،نترس.
پایان می یابد روزی
زمین قورت می دهد تو را
 به جرم خط خطی هایت
 دفتر ِ خاطرات ِ زمین
پُر شده از لودگی هایت
 سرزمین ِ آرزوهات
با طغیان های پاییزی
به هم پیچ خورده

وتمام مانده ها و نامانده ها

از خاطرش برده
درخشش ِ پس از طلوع را
و اُبهت پیش از غروب را
و ان محبت ِ سبز
به جوانه های ِ امیٌد را

آسمان ، نترس
این بلور  ِ گرم
سوگوار ِ تو نیست
ترشح ِ غده های ِ شادیست

 سنگسار ِ تو
پایان می یابد روزی
زمین قورت می دهد تو را.