کرکس

کرکس را

بیشتر از پروانه دوست دارم

کرکس مرا یاد مردار می اندازد

و پروانه

داغ ِ دلم را تازه می کند .

 

پ ن : پروانه را چه سودی ست ؟؟ جز بی وفایی پروانه ...

دل شکسته

به خیالش

پیر مرد پینه دوز

دلم را دوخت

به گمانم نمی دانست

دل شکسته را نه دوختنی ست 

ونه چسباندنی .

مرهم می خواهد

مرهم اش فراموشی ست .

گل احساس

خاطـــــرت هست که یک عمــــــر مرا می دیدی

 

گـــل احســــــــاس بـــرای دل مـــن می چیدی

 

در گلـــویــم گره می خـــــورد وجـــــودم با بغض

 

هـــرگاه مـــــرا از تب عشــــقت جـــدا می دیدی

نازنین ام

هستی ام تنــــــــهاترین موجــــــود عالم نیستی

 

تـــک درخت خستـــــه ای از جنــس آدم نیستی

 

نـازنیـــن ام با نگــاهــــــــت درد مـــا را می بری

 

خستـــــه ای از روزگـــــار اما تو ماتــم نیستی

پرواز

جرات اش را ندارم

بپرم

از ترس ارتفاع ، می پرد رنگ ام

و چشمم تنگ می شود .

:

خیالی نیست

چشم بسته ، بهتر می توان پرواز کرد.

 

پ ن : شاید این قفس طعم رهایی را شیرین تر کند.