تو رفته ای

تو رفته ای
و من
از میان خاطرات
چه تلخ باشند و چه شیرین
فقط صدایت می کنم
صدایت می کنم

" افسوس "

با یک گل بهار نمی شود

بهار که آمد
آولین گلی که رویید
در چشم های تو
بر لب های تو
در لحظه لحظه ی حضور تو
و در امواج پریشانی _ مان
بهار را می جستم
بی انکه بدانم
هیچ وقت
با یک گل بهار نمی شود .

تاوان زندگی

آزرده از انتظار

درمانده از سکوت

شکننده تر از شیشه

ساکت تر از غروب

و یک عالمه واژه نامطبوع

برای کودک درون

و آدمک دست و پاچلفتی

در حال دست و پا زدن 

برای نجات خویشتن

دوئل انتهای شب

بدون تو

حس ِ باران دوستی ندارم

خورشید ِ هنگام طلوع را تماشا نمی کنم

کنج اطاق محو می شوم

و از تو در خیالم تصویر می سازم

برفی ترین تصویر را در خیال بارانی ام

با ذرات ِ عشق نقاشی می کنم

نام تو را در انتهای ذهنم خالکوبی می کنم

و سعی می کنم، بخاطر سپارم

رویای از دست رفته دیروز را

مرگ

این روزها 

دلم مرگ می خواهد

و خشاب لحظه ها پر و خالی می شود

افسوس

کسی نیست ماشه را بفشارد .

 

پ ن : گاهی زندگی و  مرگ مترادف می شوند .