رویش سبز چکامه

من آسمان ها را

زمین را

دشت ها را

دوست دارم

من آن زمستان را

کنار آدمک ها دوست دارم

من دوست دارم

بازی ِ پروانه ها را

با شعله های خیس آتش

اشک آسمان

آرزو کردم کاش

باران که باریدن گرفت

اشکم بریزد بر زمین

قلب سراسر خاکی ام

سرشار باشد از یقین

من آرزویی داشتم

آن روزهای واپسین

آن روزها که آسمان

دست اٌخوت داده بود

با رسم نارسم زمین

ستاره سربی

آسمان ،نترس.
پایان می یابد روزی
زمین قورت می دهد تو را
 به جرم خط خطی هایت
 دفتر ِ خاطرات ِ زمین
پُر شده از لودگی هایت
 سرزمین ِ آرزوهات
با طغیان های پاییزی
به هم پیچ خورده

اولین قلم

تصمیم داشتم برای سراغاز جمله ای ، سخنی یا دردلی بنویسم ، در لابه لای دفترم میان کاغذهای باطله .. میان وبلاگ های پر خاطره ، که سالیان سال چرندیات ام را به حلقشان می دادم  ...هیچ نیافتم هیچ هیچ !!!