نازنین ام

هستی ام تنــــــــهاترین موجــــــود عالم نیستی

 

تـــک درخت خستـــــه ای از جنــس آدم نیستی

 

نـازنیـــن ام با نگــاهــــــــت درد مـــا را می بری

 

خستـــــه ای از روزگـــــار اما تو ماتــم نیستی

پرواز

جرات اش را ندارم

بپرم

از ترس ارتفاع ، می پرد رنگ ام

و چشمم تنگ می شود .

:

خیالی نیست

چشم بسته ، بهتر می توان پرواز کرد.

 

پ ن : شاید این قفس طعم رهایی را شیرین تر کند.

اصالت

دروغ گفتم

نه بهار تو را می خواهد

 نه زمستان ،

و نه پاییز تو را می خواند

:

خودت باش ، گرم و سوزان و آتشی

همانند ِ تابستان.

 

پ ن : هرچه باشی ، خار هم باشی ملالی نیست .

درد

درد می کند

نه سرم ، نه دستم

نه دلم ،

و نه قلب  ِ شکسته ام .

:

رگ گردنم که از مو هم باریک تر است !!

 

پ ن : این روزها دیوار هایمان کوتاه تر از همیشه  است .

یر به یر

من

نیمی ز ِ تواَم

و تو

نیمی ز من

:

این نیم ها چرا جابجا شدند ؟

 

نیمه ات ارزانی خودت

برگردان نیمه ام را بگذار یر به یر شویم.